بازگشت به هیروگلیف: به افتخار ایموجی‌ها

• دیروز ۲۶م تیر مصادف با ۱۷م جولای روز جهانی «ایموجی» یا «شکلک‌»ها است. علایمی که فرصت می‌دهد انسان‌ها در گفت‌وگوهای متنی احساسات خود را بهتر و راحت‌تر بیان کنند. 

 ایموجی کلمه‌ای ژاپنی است که از دو بخش ای (به معنای تصویر) و موجی (به معنای شخصیت) ساخته شده است. اولین ایموجی را در سال ۱۹۹۹ «شیگه‌تاکا کوریتا»، عضو تیم پلتفرم imode، ساخت. البته پیش از ایموجی‌های گرافیکی، روش‌های دیگری نیز برای بیان تصویری در قالب متن تجربه شده است. پر استفاده‌ترین آنها، «اسمایلی» یا «شکلک»های قراردادی اسکی (ASCII) است که با ترکیب چند علامت نوشته می‌شود. مشهورترین این شکلک‌ها :-) است که به معنای لبخند استفاده می‌شود. این شکل‌ها اولین بار توسط اسکات فالمن، استاد دانشگاه کارنگی ملون، در تابستان ۱۹۸۲ ثبت شدند؛ هرچند حضور این ترکیب علایم معنادار در ادبیات سابقه‌ی چند قرنی دارد. 

 بعدها با معرفی‌ نسخه‌ی اول یونیکد‌ (کُدگذاری جامع و جهانی کاراکترهای علایم و زبان‌های مختلف) سه علامت لبخند صورتک سفید، لبخند صورتک سیاه و صورتک غمگین به کاراکترهای کامپیوتری اضافه شدند. با ارائه‌ی نسخه‌های بعدی یونیکد به تدریج تعداد علایم متناظر احساسات و موقعیت‌ها بیشتر شدند. امروز سیستم‌عامل‌ها و اپلیکیشن‌ها مختلف هر کدام سبک نمایش گرافیکی اختصاصی خودشان را برای این کاراکترها دارند. این نشانه‌های تصویری تا حدی در گفت‌وگوهای بین فردی رسوخ کرده که مانند یک خط ثانویه در کنار نگارش واژگان کارکرد دارد و بسیاری تنها با به‌کار بردن این علایم گفت‌وگو می‌کنند؛ گویی روح خط هیروگلیف در کالبد ایموجی‌ها حلول پیدا کرده است.